GURBET KUŞU DONDUN YUVAYA
Yalnızlık yoldaşın kımsesızlık kardeşin olmuş
İçinde mutluluk yerine hep acı ve keder dolmuş
Bunu ögrenen kardeşin ömür boyu kahrolmuş
En sonunda gurbet kuşu döndün yuvaya
11 yıl gurbet gezdin dertlerini hep sayfalara yazdın
Bunun içinde her yanaşanı kendin gibi sandın
İçinde bir ateş yakıp bu ateşlede hep kendin yandın
En sonunda gurbet kuşu döndün yuvaya
Kaç yıl yaşadın kimsesiz çaresiz ve yalnız
Kaç bahar gecirdin kaç yaz kaç kış
Çiçeklerin kokusunu kaç bahar kendin kokladın
En sonunda gurbet kuşu döndün yuvaya
Bak şimdi yalnız degilsin tüm sevenlerin yanında
Bak sana olan sevgiye bak sevgi seli olmuş akıyor
Seni tanıyan tanımayan kollarını açmış sana koşuyor
En sonunda gürbet kuşu döndün yuvaya
Konyaya gidişinle oyle sevinmiştim öyle çoşkuıluydum
Bacım ablam kardeşim gelicekti tayin isteyip yanıma
Birde karnındakı bebesi vardı can katıçaktı senın canına
En sonunda kanlı elbisenle döndün gurbet kuşu yuvaya
MUSTAFA ÖZARSLAN UMUT AVCISI
